Tem 20

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Bugün çok yağmur yağdı,
Şapkam da vardı halbuki, ama takmadım,
Islanmak istedim, sırılsıklam olmak istedim,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Bugün ilk kez sinemaya yanlız gittim, bir başıma,
En yakın arkadaşım evlendi filmde,
Çalamadım onu aşkından,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Bugün hava çok soğuktu,
Ama hiç üşümedim,
İçimdeki sevginin, telefondaki sesin sıcaklığıydı beni ısıtan,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Bugün yağmurlar hep yüzüme vurdu,
Onlara kızmak yerine onları sevmeyi denedim,
Yağmur damlalarının da sevilmeye ihtiyaçları vardı belki,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Karnımın acıktığını hissettim bir an,
Yemek değildi ihtiyacım,
Bir yudum sevgiydi karnımı doyuracak,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Yanımda kimse yoktu sarılacağım,
Ama umutlarım vardı,
Umutlarıma sarıldım yine,

Bugün İstiklal caddesindeydim, tek başıma!
Avare avare dolaştım,
İnsanlar farketmedi beni,
Farkedilmek istemedimki,

Bugün İstiklal caddesindeydim,
Tek başıma!

GhostrideR (1998)

Tam 11 sene önce, bir solukta dökmüşüm bunları klavyeye. “Nereden çıktı bu şimdi” diye sorarsanız; Bugün İstiklal Caddesi’ndeydik. Aslan’ım, Kaplan’ım ve ben. Yıllar öncesinin bu dizeleri aklıma geldi caddenin o kalabalığında. Film şeritleri akmaya başladı yürüyen insanların üzerinden üzerinden. “Bu duygu paylaşılmalı” dedim kendi kendime. Ve paylaştım gitti.

Share on FriendFeed

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.